Hver er tilgangur sekta?

Það er löngu tímabært að gera fólki misháar sektir eftir tekjum. Að einhverjum hluta er tilgangur sekta vissulega að afla tekna í ríkissjóð, en megintilgangurinn hlýtur þó að vera að refsa fyrir afbrotið. Hinn brotlegi á sem sagt að finna fyrir ákveðnum sársauka í veskinu sínu.

Sá sem hefur 200 þúsund í mánaðarlaun og fær 20 þúsund króna sekt, finnur vel fyrir henni, enda er sektin 10% af mánaðarlaununum. Hafi maður milljón á mánuði er sektin ekki nema 2% og varla neitt áhyggjuefni.

Á athugasemdum sem komnar eru við þessa frétt má sjá að sitt sýnist hverjum. Haraldur Haraldsson og Finnur Ólafsson Thorlacius nefna báðir 65. grein stjórnarskrárinnar og jafnrétti gagnvart efnahag. Skemmtilegt íhugunarefni út af fyrir sig, en greinin virðist hingað til hafa verið túlkuð mjög rúmt, eða kannski öllu heldur hinum efnameiri í hag.

Skyldi Baugsmálið t.d. hafa endað eins og það endaði ef sakborningar hefðu ekki sjálfir haft efni á dýrustu lögmönnum landsins? Skyldi Geirfinnsmálið hafa fengið sömu endalyktir ef sakborningar hefðu sjálfir átt peninga til að ráða sér dýra lögmenn?

Ef 65. grein stjórnarskrárinnar á að túlka svona rúmt, hlýtur það að gilda í báðar áttir.

Það er alltaf jafn sérkennilegt að sjá hatursbelging eins í athugasemd Sigríðar Laufeyjar Einarsdóttur. Manndráp heyra ekki til þeirra brota sem eru afgreidd með dálítilli fjársekt. Við þeim liggur fangelsisvist. Því stendur held ég ekki til að breyta með þessu frumvarpi.

Lægri sektir hjá tekjulitlum